جلسه دوم نظم شخصی یکشنبه ۸ فروردین ۱۴۰۰
من کیستم؟
در جلسه دوم نظم شخصی استاد چند سوال مطرح کردند تا ما به آنها پاسخ دهیم.
با پاسخ این سوال ها من برای مدتی در خودم غرق شدم. برای مدتی چمدانم را بستم و سفر به درون خودم را آغاز کردم.
سفر به درون عارفه در چند جمله.
۱) تفاوت من با بقیه چیست؟
من یک خانم ۲۸ ساله هستم با قدی متوسط و هیکلی تقریبا رو به لاغر دارم. بهتر بگویم زیاد هیکل شلخته و به هم ریخته ای ندارم. گندم گون هستم و چشمانم قهوه ای سوخته است. صورتی کشیده و استخوانی دارم. حالم همیشه دگرگون است و تقریبا می شود گفت درون گرا هستم. سریع می توانم با دیگران ارتباط بگیرم ولی نمی توانم با آنها راحت باشم و بتوانم حرفم را به آنها رک بگویم. این گاهی و یا همیشه مرا آزار می دهد. چون معتقد هستم من نباید کسی را برنجانم. البته این با این فرق می کند که همه باید از من راضی باشند و از من خوششان بیاید. با این موضوع مخالف هستم و به هیچ عنوان این چنین نیستم. ولی دوست ندارم کسی را برنجانم. دوست ندارم حرفم کسی را آزار بدهد و باعث دلمشغولی یا اتفاق خاص در کسی شود.
در رابطه با علایق شخصی:
می نویسم و می نویسم. به چیزهای ماورایی علاقه دارم و عاشق طبیعت و هرآنچه که درآن است هستم و این را دوست دارم.
به آنچه خدا برایم داده قانع هستم و هیچ وقت گلایه ای ندارم. معتقد هستم که هر اتفاقی برای من می افتد مسئول آن خودم هستم نه خدا و سرنوشت. و همیشه شکر گذار خداوند هستم و این را دوست دارم.
پول زیاد برایم دوست داشتنی است ولی مهم و در اولویت نیست. گاهی عاشق چیزهای زودگذر می شوم و گاهی همه چیز برایم لذت بخش می شود. امکان دارد چند دقیقه بعد همه چیز را فراموش کنم و از همان چیز متنفر باشم و دیگر از آن چیز خوشم نیاید. دم دمی مزاج نیستم ولی گاهی هیجان زده می شوم.
نطرم درمورد دیگران:
خوشبخت هستم و از خداوند شکر گذارم که می توانم خوشبختی دیگران را ببینم و از آن لذت ببرم. و این را بسیار بسیار دوست دارم و این برایم سرشار از دوست داشتن است. تا کنون در این ۲۸سال که دارم زندگی می کنم از کسی کینه ای به دل نداشتم. در این ۲۸ سال نتوانستم بد کسی را بخواهم و یا برای کسی آرزوی بدی کرده باشم. طول ناراحتی و عصبانیت من از دیگران چند دقیقه بوده و سریع به حافظه فراموش کارم می سپارم و سریع یادم می رود که آنها با من چه کردند. قهر کردن را دوست ندارم و لبخند زدن را به شدت دوست دارم.
۲) اولویت بندی های من؟
باید اعتراف کنم که من در زندگی اولویت بندی های درستی ندارم و این همیشه برای من عذاب آور است و اذیتم می کند و من این را دوست ندارم.
خوشحال هستم که اولین کارهای این روزهای من کاری پر انرژی و پر از انگیزه است و آن هم کلاس نطم شخصی می باشد.
می خواهم اولویت اول کاری ام را پروژه هیجان انگیزم را قرار دهم. درست است به خاطر فرزندم شاید نتوانم ساعت تنظیم شده اش را پشت سر هم طی کنم ولی می توانم نظمی زیبا به آن بدهم و درست انجامش بدهم.
۳) مهم بودن یک کار را چگونه می سنجم؟
اگر بخواهم از نظر کاری به آن نگاه کنم. کاری مهم است، برای اینکه در قبال آن به دیگری تعهدی دارم و می خواهم آن را در زمانی مشخص به او تحویل بدهم. در این صورت اولویت این کار برایم بیشتر می شود و دوست دارم هرچه سریع تر آن را تمام کنم و به سرانجام برسانم.
ولی از نظر درونی و شخصی بخواهم بگویم کاری برایم مهم می شود که مرا از ته دلم خوشحال کند و با انجام دادن آن سرزنده و سرحال شوم و بعد از تمام شدن آن به جای خستگی کلی انرژی بگیرم و حال دل خودم را به اندازه ای بی پایان خوب کنم.
۴) قلمرو شما در دنیای جدید؟
من می نویسم و عرضه آن به دنیا را دوست دارم. عاشق انتشار نوشته هایم هستم عاشق خوانده شدن و بازخورد نوشته هایم هستم. نمی دانم چرا تا کنون از نقد نوشته هایم هرگز ناراحت نشده ام و این همیشه برایم لذت بخش بوده و دوست دارم.
من دوست دارم در قلمرو جدید خودم بنویسم و بنویسم و منتشر کنم و شناخته بشوم. من عاشق شناخته شدن هستم عاشق روی سن رفتن هستم، عاشق بازخورد گرفتن هستم حال اگر این بازخورد منفی باشد یا مثبت باشد.
۵) مشتری مطلوب من چه کسی است؟
مشتری مطلوب من کسی است که می تواند بخواند. می تواند تمام حس های دنیا را دریابد. می تواند لذت ببرد و دوست دارد با خواندن نوشته های من در دنیای خودش غرق شود. مشتری من یک خواننده وب است و شاید در آینده یک بیننده خوبی باشد.
۶) موسیقی کلاسیک بدون متن
عاشق این موسیقی هستم و رقصی که می توانم با آن داشته باشم. رقصی پر از احساس لذت و احساس خوب دوست داشتن و اینکه بتوانم در دنیای خودم غرق شوم. موسیقی کلاسیک چون متن ندارد موجب می شود ما در دنیای خودمان غرق شویم و به تعداد شنوندگان آن اثر می توان حس هایی را دریافت کرد. موسیقی کلاسیک بی کلام فوق العاده است.
۱خرداد۱۴۰۰ شنبه
بدون دیدگاه