جمله قصار


آیا کاری مقدس‌تر از خود شناسی سراغ دارید؟

اروین یالوم

چرا باید به سراغ خودشناسی برویم؟

چرا باید چیزهایی را از درون خودمان کشف کنیم؟

چه چیزی ما را به شناخت وا می‌دارد؟

بعد شناخت چه چیزهایی به دست خواهیم آورد؟

چطور می‌توانیم از شناخت خود بهترین استفاده‌ها را بکنیم؟

ما در درون خود چه چیزی برای شناخت داریم؟

چه چیزی ما را در شناخت همراهی می‌کند؟

ما به دنبال خصوصیات درونی می‌رویم، یا ضمیر ناخودآگاه مان را با خود همراه می‌کنیم؟

چه چیزی در درون ما با ضمیر ناخودآگاه همراه می‌شود؟

و هزاران سوال دیگر که از پس این جمله به وجود می‌آید. وقتی می‌خواهیم خودمان را معرفی کنیم، اسم و نام و نشان خود را می‌گوییم.

از درون چه می‌دانیم؟ از نام و نشان روح چه می‌گوییم؟

خداوند جهان هستی را خلق کرده و همه‌ی آنها را در درون ما نیز قرار داده است. چقدر زیباست کشف جهان درون که آمیخته‌ای از طبیعت است.

ما را با خالق خود آشنا می‌کند.

رسالت و هدف ما را مشخص می‌کند. وقتی می فهمیم چه چیزی در درون ما وجود دارد. وقتی می فهمیم دنیا برای چه چیزی می چرخد بیشتر شکرگزار خداوند می شویم.

من با خودشناسی به نقاط ضعف و قوت خودم پی می برم. می توانم بدانم نیاز به چه چیزی دارم. در کنار چه کسانی خوشحالی را می توانم تجربه کنم.

وقتی در مسیر پیشرفت و حرکت قرار می گیریم متوجه می شویم که برای پیدا کردن مسیر نیاز به چیزی در درون خود داریم، چیزی که شناخت ما را با درونمان بیشتر می کند.

کافی است با درون خود آشنا بشیم، دنیای درون خودمان را پیدا کنیم آنجا است که میتوانیم لذت ببریم از آنچه در مقابل ما است. گاهی رسالتی را در درون پیدا می کنیم که به ما جهت و حرکت می دهد.

گاهی متوجه نقطه ضعفی می شویم که ما را آزار می دهد.

ما با شناخت خود عالم هستی را می شناسیم و شکرگزار خالق آن می شویم.

 

۲۷ شهریور ۱۴۰۰ شنبه

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *